Emiter sterowany zdalnie to urządzenie, które można obsługiwać z dowolnego miejsca, umożliwiając wygodne i elastyczne zarządzanie jego funkcjami. Tego typu emiter jest wyposażony w odbiornik, który potrafi odbierać sygnały z pilota. Pilot może być urządzeniem ręcznym, aplikacją mobilną lub dedykowanym panelem sterującym. Kiedy użytkownik naciśnie przycisk na pilocie, wysyłany jest sygnał, który zwykle ma postać podczerwieni, fal radiowych lub sygnałów Bluetooth. Odbiornik w emiterze interpretuje ten sygnał i uruchamia odpowiednią funkcję. Emerytanci sterowani zdalnie znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach. W systemach automatyki domowej mogą służyć do sterowania oświetleniem, ogrzewaniem i klimatyzacją. Na przykład zdalnie sterowany emiter podczerwieni może służyć do włączania i wyłączania świateł, regulacji jasności lub zmiany koloru żarówek LED. W przemyśle motoryzacyjnym emiterzy sterowani zdalnie są stosowani w systemach otwierania bezkluczykowego. Pilot (key fob), który jest rodzajem pilota, wysyła sygnał do odbiornika samochodu, pozwalając kierowcy na odblokowanie lub zablokowanie drzwi, uruchomienie silnika lub aktywację innych funkcji bez użycia tradycyjnego klucza. W zastosowaniach przemysłowych emiterzy sterowane zdalnie służą do kontroli maszyn i urządzeń. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy operatorom byłoby niebezpiecznie lub niewygodnie przebywać blisko sprzętu, jak np. w dużych zakładach produkcyjnych czy w środowiskach zawierających substancje niebezpieczne. Zasięg pilota oraz liczba funkcji, które można kontrolować, zależą od typu emitera i systemu sterowania. Wybierając emiter sterowany zdalnie, należy wziąć pod uwagę takie czynniki jak wymagany zasięg, kompatybilność z istniejącymi systemami oraz łatwość obsługi pilota.