مقاوم در برابر آتش یا مقاوم در برابر حریق، به توانایی مواد، محصولات یا سازهها در مقاومت در برابر گسترش آتش و حفظ پایداری خود برای مدت زمان مشخصی هنگام قرار گرفتن در معرض شعلهها و دماهای بالا اشاره میکند. مواد مقاوم در برابر آتش به گونهای طراحی شدهاند که اشتعالپذیری پایین و مقاومت حرارتی بالایی داشته باشند. به عنوان مثال، انواع خاصی از بتن که در ساختوساز ساختمان استفاده میشوند با افزودنیهای ضدآتش تولید میشوند تا خواص مقاومت در برابر آتش آنها بهبود یابد. این افزودنیها میتوانند سرعت گرم شدن و تخریب بتن را در هنگام آتشسوزی کند کنند و بنابراین زمان ارزشمندی برای فرار و اقدامات اطفای حریق فراهم کنند. در حوزهٔ پارچهها، پارچههای مقاوم در برابر آتش در کاربردهایی که خطر آتش وجود دارد، مانند لباسهای محافظتی آتشنشانان و روکش وسایل نقلیه عمومی حمل و نقل استفاده میشوند. این پارچهها با مواد شیمیایی تیمار میشوند یا از الیافی ساخته شدهاند که ذاتاً مقاومت بالایی در برابر آتش دارند تا از اشتعال جلوگیری شود و گسترش شعله کند شود. پوششهای مقاوم در برابر آتش نیز به طور گسترده استفاده میشوند. وقتی این پوششها روی سطح مواد مختلف اعمال شوند، میتوانند مواد غیرمقاوم در برابر آتش را به موادی با مقاومت بهتر در برابر حریق تبدیل کنند. این پوششها هنگام قرار گرفتن در معرض گرما منبسط میشوند و لایه ضخیم و عایقی از ذغال تشکیل میدهند که ماده زیرین را از حرارت شدید آتش محافظت میکند. در ساختمانها، وجود عناصر مقاوم در برابر آتش یک الزام اساسی برای تضمین ایمنی ساکنان است. دیوارها، کفها و سقفهای مقاوم در برابر آتش به تقسیمبندی ساختمان کمک میکنند و از گسترش سریع آتش از یک منطقه به منطقه دیگر جلوگیری میکنند. در محیطهای صنعتی، تجهیزات و ظروف نگهداری مقاوم در برابر آتش برای نگهداری و کار با مواد قابل اشتعال به صورت ایمن استفاده میشوند. در مجموع، مفهوم مقاومت در برابر آتش یک عنصر اساسی در ایمنی از آتش در محیطهای مسکونی و تجاری است و رعایت استانداردهای مربوط به ایمنی در برابر آتش ضروری است تا خطر بروز فجایع ناشی از آتش کاهش یابد.