ทนไฟ หรือกันไฟ หมายถึงความสามารถของวัสดุ ผลิตภัณฑ์ หรือโครงสร้างในการต้านทานการลุกลามของไฟและรักษาความสมบูรณ์ไว้ได้ในระยะเวลาหนึ่งเมื่อเผชิญกับเปลวเพลิงและความร้อนสูง วัสดุที่กันไฟได้รับการออกแบบมาให้มีความไวไฟต่ำและความต้านทานความร้อนสูง ตัวอย่างเช่น คอนกรีตบางชนิดที่ใช้ในการก่อสร้างอาคารจะมีการผสมสารลดการลุกไหม้เพื่อเพิ่มคุณสมบัติกันไฟ สารเติมแต่งเหล่านี้สามารถชะลอความเร็วในการรับความร้อนและการเสื่อมสภาพของคอนกรีตขณะเกิดเพลิงไหม้ ซึ่งเป็นประโยชน์อย่างมากในการให้เวลากับการอพยพและดับเพลิง ในอุตสาหกรรมสิ่งทอ เสื้อผ้าหรือผ้าหุ้มเบาะที่ทำจากผ้าทนไฟจะถูกนำมาใช้ในงานที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดเพลิงไหม้ เช่น เครื่องแบบป้องกันอันตรายสำหรับนักผจญเพลิง หรือเบาะโดยสารในยานพาหนะสาธารณะ ผ้าเหล่านี้จะถูกเคลือบด้วยสารเคมีหรือผลิตจากเส้นใยที่มีคุณสมบัติต้านทานไฟโดยธรรมชาติ เพื่อป้องกันการลุกติดไฟและชะลอการลุกลามของเปลวเพลิง นอกจากนี้ ยังมีการใช้สารเคลือบกันไฟอย่างแพร่หลาย โดยการนำสารเคลือบดังกล่าวไปทาบนพื้นผิวของวัสดุต่าง ๆ ซึ่งจะช่วยเปลี่ยนวัสดุที่ไม่มีคุณสมบัติต้านทานไฟให้มีคุณสมบัติทนไฟดีขึ้น เมื่อสารเคลือบเหล่านี้สัมผัสกับความร้อน มันอาจขยายตัวและกลายเป็นชั้นคาร์บอนหนาแน่นที่มีคุณสมบัติเป็นฉนวนกันความร้อน เพื่อปกป้องวัสดุชั้นในจากร้อนจัดจากเพลิงไหม้ ส่วนในอาคารต่าง ๆ การมีองค์ประกอบที่ทนไฟได้ถือเป็นข้อกำหนดพื้นฐานที่สำคัญเพื่อความปลอดภัยของผู้ใช้งาน กำแพง พื้น และเพดานที่ทนไฟได้จะช่วยแบ่งแยกพื้นที่ภายในอาคาร ป้องกันการลุกลามของไฟจากพื้นที่หนึ่งไปยังอีกพื้นที่หนึ่งอย่างรวดเร็ว ในสถานประกอบการอุตสาหกรรม อุปกรณ์และภาชนะเก็บของที่ทนไฟจะถูกใช้เพื่อเก็บและจัดการสารที่ติดไฟได้อย่างปลอดภัย โดยรวมแล้วแนวคิดเรื่องการทนไฟมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งต่อความปลอดภัยจากอัคคีภัยในทั้งที่อยู่อาศัยและสถานประกอบการ และการปฏิบัติตามมาตรฐานความปลอดภัยจากไฟที่เกี่ยวข้องนั้นมีความสำคัญอย่างมากในการลดความเสี่ยงจากเหตุเพลิงไหม้