Emiter o zasięgu dalekim to urządzenie specjalnie zaprojektowane do przesyłania sygnałów na duże odległości. Dzięki temu jest idealny w zastosowaniach, gdzie wymagany jest szeroki zasięg. Możliwość przesyłania sygnałów na duże odległości przez emiter o zasięgu dalekim osiągana jest dzięki kilku czynnikom. Po pierwsze, zazwyczaj posiada on wysoką moc wyjścia. Emitując sygnały o większej mocy, emiter może pokonać tłumienie, które występuje podczas przemieszczania się sygnału przez powietrze lub inne ośrodki. Jednak praca przy dużej mocy wymaga również starannego rozważenia zużycia energii oraz zgodności z przepisami regulacyjnymi dotyczącymi maksymalnej dopuszczalnej mocy emitowanej. Emmiter może również być wyposażony w specjalistyczne anteny. Anteny kierunkowe mogą skupiać emitowany sygnał w określonym kierunku, zwiększając jego siłę w tym obszarze i wydłużając zasięg. W niektórych przypadkach stosuje się anteny paraboliczne, aby dodatkowo poprawić kierunkowość i zasięg emitera. Emityery o zasięgu dalekim są szeroko stosowane w systemach komunikacyjnych. W sieciach komórkowych stacje bazowe wykorzystują emitory o zasięgu dalekim, by objąć dużym zasięgiem obszar geograficzny, umożliwiając urządzeniom mobilnym utrzymanie połączenia na znacznych odległościach. W komunikacji satelitarnej emitory o zasięgu dalekim znajdujące się na stacjach naziemnych przesyłają sygnały do satelitów krążących w kosmosie. Stosuje się je również w niektórych aplikacjach związanych z bezpieczeństwem i monitorowaniem. Na przykład, emitory o zasięgu dalekim z czujnikami ruchu mogą służyć wykrywaniu intruzów na dużych obszarach, takich jak tereny zakładów przemysłowych czy baz wojskowych. Dobierając emiter o zasięgu dalekim należy dokładnie przeanalizować takie czynniki jak wymagany zasięg, rodzaj przesyłanego sygnału (np. częstotliwości radiowe, podczerwień) oraz warunki środowiskowe, w których będzie pracował, aby zagwarantować optymalną wydajność.